Σε μια περίοδο πανδημίας που η καραντίνα και η απομόνωση στο σπίτι βιώνονται ως περιορισμός, για κάποιους άλλους ανθρώπους αυτό αποτελεί πολυτέλεια, προνόμιο ή και εντελώς ουτοπικό σενάριο. Πέρα από τα καταστήματα τροφοδοσίας, τα φαρμακεία και τα πρατήρια καυσίμων, δομές όπως υπνωτήρια αστέγων, κέντρα ημέρας για ευπαθείς ομάδες, camps με έγκλειστ@ χιλιάδες πρόσφυγ@, μετανάστ@ και ασυνόδευτα ανήλικα, συνεχίζουν να λειτουργούν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, γιατί αυτοί οι άνθρωποι που εξυπηρετούνται από τις παραπάνω δομές δεν έχουν το προνόμιο μιας κατ’οίκον απομόνωσης. Πολλά από τα συσσίτια και τα κέντρα ημέρας που εξυπηρετούσαν ευπαθείς ομάδες όπως άστεγο πληθυσμό, άτομα με ιστορικό χρήσης ουσιών, άτομα από άλλες χώρες κ.ο.κ. διέκοψαν προσωρινά την λειτουργία τους, με άγνωστο το πότε θα ανοίξουν ξανά τις πόρτες τους. Υπνωτήρια στην Αθήνα, σε μια προσπάθεια να αποφύγουν να έχουν κρούσματα του COVID19 εντός των δομών τους ― καθώς σε μια τέτοια περίπτωση ο φορέας απλά θα απομακρύνεται από την δομή και το ενδεχόμενο να νοσηλευτεί σε δημόσιο νοσοκομείο εξαρτάται από το κατά πόσο βεβαρημένη είναι η υγεία του ― έχουν παγώσει τις νέες αιτήσεις ανθρώπων που διαβιούν σε καθεστώς αστεγίας, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να παραμένει στο δρόμο, χωρίς καμία πρόσβαση σε βασικά αγαθά όπως ένα κρεβάτι, τροφή και ζεστό νερό για μπάνιο. Παράλληλα, το προσωπικό των χώρων αυτών, καλείται καθημερινά να αναλάβει έναν ελεγκτικό ρόλο για το ποι@ βγαίνει και ποι@ μπαίνει και να διώχνει κόσμο που δεν είναι εγγεγραμμένος, για να προστατευτούν @ ήδη υπάρχοντ@ ωφελούμεν@. Όσον αφορά τα camps, η κατάσταση παραμένει τραγική για ολ@ τ@ προσφυγ@. Ακολουθώντας τις οδηγίες του Υπουργείου οι υπεύθυνοι των δομών συνεχίζουν να στοιβάζουν σε κάθε κοντέινερ περίπου 12 ανθρώπους ανεξαρτήτως κριτηρίων ευαλωτότητας. Ακόμη και τώρα που ο COVID19 απειλεί την υγεία όλων μας, το Yπουργείο δεν μερίμνησε ώστε να αποσυμφορηθεί η κατάσταση στα camps και να παρέχει στ@ πρόσφυγ@ το ελάχιστο, δηλαδή την ασφάλεια της καραντίνας. Πέραν όμως αυτού, η πολιτική που ακολουθήθηκε το προηγούμενο διάστημα και αφορούσε την μη ανανέωση συμβάσεων προσωπικού καθαριότητας και άλλων ειδικοτήτων για τα camps έχει καταστήσει τις δομές χωματερές. Εν μέσω της πανδημίας και όλων των μέτρων για απαγόρευση μετακινήσεων σε πλοία, αεροπλάνα κλπ. το Υπουργείο έχει αποφασίσει να εξακολουθεί να μεταφέρει ανθρώπους από τα νησιά προς τις ήδη γεμάτες δομές της ενδοχώρας, πρακτικά πολλαπλασιάζοντας τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού μέσα στα camps είτε μέσα από τις ίδιες τις μετακινήσεις είτε μέσω του επιπλέον προσωπικού που είναι σε κρίσιμα πόστα όπως για παράδειγμα διανομή συσσιτίου. Την ίδια στιγμή και ενώ έχουν κλείσει τα σχολεία, προκειμένου να δικαιολογηθούν μισθοί, προσωπικό που εργάζεται στο εκπαιδευτικό κομμάτι μέσα στις δομές καλείται να μοιράσει εκπαιδευτικό υλικό πόρτα-πόρτα με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό τόσο για το προσωπικό όσο και για τον εξυπηρετούμενο πληθυσμό. Σα να μη φτάνει αυτό, υπάρχουν οδηγίες για ένα άτυπο rotation με μοίρασμα εργάσιμων ωρών σε σπίτι, γραφείο, camp (ενδεχομένως και για εργασία σε διαφορετικά πόστα) για να “δικαιολογηθούν” μισθοί ενώ για τις ώρες εργασίας από το σπίτι καλούμαστε να αναφέρουμε αναλυτικά τι είδους εργασία κάναμε. Με την απαγόρευση κυκλοφορίας που τέθηκε σε ισχύ από τις 23/3/20 μας δόθηκαν πληροφορίες για το ποια άτομα επιτρέπεται να κυκλοφορούν και υπό ποιες συνθήκες, κανένα στέλεχος της κυβέρνησης όμως δεν μας ενημέρωσε για το τι μέτρα θα ληφθούν σχετικά με τους ανθρώπους που δεν διαθέτουν κανένα οίκημα. Το ότι “η αστυνομία θα μεριμνήσει ώστε να μην υπάρχει κανέν@ άστεγ@ ή τοξικοεξαρτημέν@ στον δρόμο” όπως αναφέρθηκε στο πρωθυπουργικό διάγγελμα, δεν μας αποσαφηνίζει τι είδους “μέριμνα” θα είναι αυτή. Ποια λοιπόν τα μέτρα πρόληψης που θα λάβει η κυβέρνηση σχετικά με τα camps, τα υπνωτήρια και τις φυλακές, χώροι οι οποίοι λόγω έντονου συνωστισμού απαιτούν ειδικά μέτρα καθώς ένα κρούσμα αρκεί για να βγει η κατάσταση εκτός ελέγχου; Αν και οι συνθήκες για τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού ήταν ήδη βεβαρημένες, τώρα κάνουμε λόγο για έναν τεράστιο αριθμό ατόμων, τα οποία όχι απλά δεν έχουν πρόσβαση σε νερό και αντισηπτικά για να καθαρίσουν τα χέρια τους ώστε να προφυλαχθούν, αλλά πολλά από αυτά μπορεί να μείνουν για μέρες νηστικά, βασιζόμενα μονάχα σε αυτοσχέδια συσσίτια αλληλέγγυων. Κι αν αυτό το ζήτημα, από μια ηθική σκοπιά σε μεγάλη μερίδα του κόσμου είναι αδιάφορο, ας σκεφτούν τα κυβερνητικά στελέχη πως ουσιαστικά κάνουμε λόγο για παντελή έλλειψη κράτους πρόνοιας και για πλαίσια μέσα στα οποία όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, ένα κρούσμα αρκεί για την πλήρη απορρύθμιση όχι μόνο των δομών, αλλά και του πληθυσμιακού συνόλου. Ως ατομικότητες που εργαζόμαστε μέσα σε τέτοιες δομές ζητάμε άμεσα: 1. Να παραχωρηθούν χώροι που παραμένουν αναξιοποίητοι (π.χ. ΚΑΠΗ, κλειστά γυμναστήρια, κτίρια του δημοσίου και της εκκλησίας κ.ο.κ.) ώστε να στεγαστούν άτομα, αλλά και για την άμεση αποσυμφόρηση των ήδη υπαρχουσών δομών και πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού για την στελέχωση αυτών, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. 2. Ανοιχτά camps και άμεση αποσυμφόρηση των δομών με αξιοποίηση άδειων κτιρίων τόσο στα νησιά όσο και στην ενδοχώρα, πρόσβαση στο σύστημα υγείας και άμεση παροχή ΑΜΚΑ σε όλ@, καθώς και άμεση παύση εργασιών για το προσωπικό που δεν κατέχει κάποιο κρίσιμο πόστο στη διαχείριση των δομών. 3. Απολύμανση όλων των δομών και διανομή δωρεάν ιατροφαρμακευτικού εξοπλισμού στ@ εργαζόμεν@ αλλά και στον εξυπηρετούμενο πληθυσμό (μάσκες, γάντια, αντισηπτικά, σαπούνια, καθαριστικά, αλλά και στολές εργασίας για το υποστηρικτικό προσωπικό καθαριότητας των δομών). 4. Πρόσβαση σε τρόφιμα από καταστήματα τροφοδοσίας τα οποία είτε απλώς δεν πωλήθηκαν είτε πρόκειται να λήξουν σύντομα, ώστε να διανεμηθούν στις αντίστοιχες δομές/συσσίτια. 5. Δωρεάν εκτέλεση του τεστ για τον COVID19 για όποι@ το επιθυμεί. 6. Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για το Εθνικό Σύστημα Υγείας με όλα τα αναγκαία μέτρα για σύγχρονες και επαρκής υπηρεσίες περίθαλψης (μάσκες, στολές, ειδικοί κάδοι απορριμάτων για μολυσμένα ρούχα κ.ο.κ.) στην ενδοχώρα αλλά και σε απομακρυσμένα χωριά και νησιά. ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝ@ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ 23/03/2020
//EN//
Collective Press Release of humanitarian workers
This is a partial (short-cut) free translation of the Greek text
In Greece structures that shelter the homeless, day centers for vulnerable groups of society, camps with thousands of entrapped refugees, migrants and unaccompanied minors continue to function 24 hours a day during the pandemic crisis. While the state enforced a general curfew, the privilege to quarantine and to adequate safety measures are not provided to any of the cases mentioned above.
Many of the breadlines and day-centers that hosted or/and supported homeless people, people from other countries, people with a history of drug-use etc. have shut down temporarily, but without a foresight on continuing their service, since the duration of the COVID-19 crisis remains unpredictable. Shelters have also shut their doors in an attempt to avoid fluctuation and the spread of the virus. Therefore, in case of a COVID-19 infection inside the shelter, the infected person will be removed. The possibility to be hospitalized depends on a general evaluation of their health-condition. New applications for entrance into the structures mentioned above have been closed, resulting in a big part of the population being left on the streets, unprotected, unfed and prohibited from satisfying the most basic of our human needs. Working staff in this kind of shelters/structures is charged with the task of controlling who enters or leaves the spaces, in order to keep a protective overview.
Regarding the camps, the situation remains tragic. Following the guidelines of the ministry the authorities squeeze 12 people in 1 container disregarding their condition or vulnerability. Even now where public health is being confronted with the threats of COVID-19, the responsible ministry has not yet taken any action to react accordingly and to better the situation in the camps, to provide refugees and migrants the opportunity and right to quarantine. Even though transportation through air and ship travel has been restricted nationally, the government continues to transport people from the camps into the already overloaded inland-structures, massively increasing the danger of spreading the virus. While schools have been closed, in order to justify wages, working staff inside of the structures & camps mentioned above, is being ordered to share educational material handing it out from door to door, which again poses a great threat to everyone involved. Also regarding the working conditions of the staff inside the camps: there have been set guidelines which enforce an informal rotation that supposedly arranges & overviews working-hours in the camps / office / at home (independently of the kind of task or position) again in order to justify wages, while for those of us who work from home it has been ordered to analytically mention which kind of task we are occupied with.
With the strict curfew announced on the 23rd of March 2020 we have been explicitly informed about who is allowed to move around under certain conditions, but no governmental statement has been made on what will happen to those who do not have a home to isolate themselves in, or how they should behave from now on. The prime-minister of Greece mentioned in his speech that police will “take care about the situation so that no homeless person or drug-user remains on the streets” but has not distinctly described how this is supposed to happen. Therefore, which are the preventive measures that the greek government will take to prevent a disastrous escalation in the camps, the homeless shelters and the prisons? Not to mention here that one case of COVID-19 infection can be enough to take the situation out of control.
Even though the conditions for the vulnerable parts of our society have been already burdened, we now speak for a huge amount of people who have no access to fresh water, antiseptic utilities to disinfect themselves, who will very likely need many days to survive without food, being dependent on self-organized solidarity appliances, volunteering individuals or groups. Facing a morally ignorant public consciousness we want to ask from any governmental stems to think about the fact that the state obviously and substantially lacks a social welfare program, and that in the structures mentioned above one case of COVID-19 is enough to deepen the pandemic crisis with unpredictable magnitude of escalation.
As individuals who work in camps, structures of social care and others we ask the government to immediately:
1. Grant access to spaces that remain unexploited or completely unused (e.g. Centers for elderly people, Gyms, buildings owned by state and church) to immediately accommodate people without shelter, but also people who are being sheltered by the above mentioned structures that already overloaded their capacities. Adequate employment of urgently needed working staff with full labor rights and insurance.
2. Open the camps with immediate decongestion of the structures, utilizing free buildings on the islands and the inland. To ensure access and provision to the health care system and AMKA (social security registration number) for everyone and relieve working staff from performing tasks that have no critical function in the management of the structures.
3. Disinfection of all structures and free provision of medical/pharmaceutical utensils to the working stuff but also those accommodated inside the structures (disinfectants, gloves, masks, soaps, cleaning utilities and working uniforms for the staff responsible for the hygiene of the spaces.)
4. Access to food from the convenience stores that hasn't been sold or gets close to the date of freshness expiration.
5. Free access to the COVID-19 test for everyone.
6. Increase governmental funding for the health-care-system with all the necessary measures for modern and adequate care services (masks, uniforms, special bins for litter and contaminated things such as clothes etc.) in the inland and in remote villages and islands.
SOLIDARITY WILL BECOME OUR WEAPON AGAINST THE PANDEMIC
Humanitarian workers
23/03/2020